Corona heeft voor mooie dingen gezorgd. We brengen veel tijd met ons gezin door. Zijn creatief in het bedenken van leuke dingen om thuis te doen. zorgen voor de mensen om ons heen die het moeilijk hebben. We maken tekeningen, plukken bloemen en sturen kaartjes.

Ook komen we er nu pas echt achter hoe belangrijk het is om je vrij te voelen, vrij om te gaan en staan waar je wilt. Juist doordat dat dat nu even niet is.

Corona heeft ook voor angst gezorgd. We zijn bang om elkaar aan te raken, we blijven uit elkaars cirkel. Daardoor voelen en ruiken we de ander niet meer. De verbinding tussen mensen verloopt voornamelijk via WhatsApp, mailtjes en beeldbellen.

Wat lijkt het lang geleden dat we onbezorgd alles samen konden doen. Ik hoop dat alles gauw weer gewoon is, dat het weer veilig is om samen te spelen, samen te werken. Dat kinderen elkaar weer van dichtbij in de ogen kunnen kijken. Wat zou het fijn zijn als niet de anderhalve meter bepaalt hoe dichtbij iemand mag komen, maar dat je zelf weer mag voelen waar jouw grens ligt in het contact met een ander.

Ik ga mijn trainingen pas weer geven wanneer ik kinderen weer veilig kan verbinden met zichzelf, elkaar en hun omgeving. Zonder fysiek contact ga ik voorbij aan de kracht van Rots en Water. Dus geen aanpassingen of online-lessen. Ik wil kwaliteit blijven bieden.

Voorlopig gaan de trainingen niet door. We volgen de richtlijnen van het RIVM op. Gezondheid staat voorop. Ik wacht geduldig tot ik weer met de kinderen aan het werk kan gaan.

Hand in hand!