EVEN VOORSTELLEN
Na 21 mooie jaren als groepsleerkracht in het basisonderwijs, voelde ik dat het tijd werd voor iets nieuws. Maar wat, dat was niet direct duidelijk. De
ideeën vlogen in het begin nog alle kanten op.
Al snel begon ik het werken met kinderen te missen. In het bijzonder de momenten, waarop er in mijn groep iets speelde wat niet direct met de lesstof en leerdoelen te maken had. Dan gooide ik de boeken aan de kant, maakten we een kring en ging ik het gesprek aan met de kinderen.
Die interactie vond ik interessant, dát is voor mij onderwijs en precies daar ligt mijn hart én mijn kracht.
Voor de klas
Mijn keuze voor de Pabo was een schot in de roos. Werken met kinderen, iets voor ze betekenen en een verschil kunnen maken, dat was - en is - mijn drijfveer. Ik heb dan ook ontzettend genoten van het fulltime leerkracht zijn:
Mijn eigen klas draaien, de lessen op een boeiende, interactieve manier
brengen en de kinderen écht zien. Ook toen de groepen groter werden en er steeds meer accent lag op de toetsresultaten vond ik het belangrijk de kinderen te blijven geven wat ze nodig hebben.
Naast het lesgeven vind ik het volgen en begeleiden van de sociaal-emotionele ontwikkeling het leukst. Pas wanneer ze lekker in hun vel zitten, komen ze tot leren.
Kennismaking met Rots en Water
Ik maakte voor het eerst kennis met Rots en Water in een groep van 38 kinderen. Er waren veel kinderen, die zich niet veilig voelden. Ze werden gepest en er was voortdurend onrust. Na overleg besloot de school er een Rots en Water traject op te zetten. De trainingen zorgden ervoor dat er rust ontstond in de klas. Het samenwerken ging beter, de kinderen leerden naar elkaar (om)kijken en er was weer gezelligheid onderling.
De positieve veranderingen in de groep en de individuele groei per kind inspireerden me enorm. Elke week weer, keek ik reikhalzend uit naar dit trainingsuurtje. Terugkijkend blijkt het een ervaring, die de basis heeft gelegd voor mijn keuze zelf Rots en Water trainer te worden.
Persoonlijkheid
Als meisje was ik klein van stuk. Op school hield ik van grapjes en gezelligheid. Ik speelde graag met iedereen en vond het belangrijk dat we het onder elkaar fijn hadden. Hoewel ik veel lachte en vrolijk oogde, voelde dat lang niet altijd zo.
Mijn eigen keuzes maken en doen wat ik zelf echt graag wilde, dat deed ik eigenlijk niet. Ik vond dat moeilijk, ging mee in de stroom en volgde de rest.
Wat als ik mij toen al wat meer bewust was geweest van mijzelf? Van mijn talenten, persoonlijkheid en de tools dieer zijn om je sociaal sterk en weerbaar te voelen? Dan had ik mijzelf al op jonge leeftijd beter leren kennen, was ik zekerder geweest en had ik meer mijn eigen keuzes kunnen maken.
Een waardevolle bijdrage
Door nu op mijn eigen, unieke manier, door middel van Rots en Water, juist daar aandacht voor te hebben, draag ik bij aan het bewust-zijn van kinderen én doe ik wat ik het allerleukst vind: Vanuit sport en spel naar kinderen kijken en met ze in gesprek gaan. Op die manier ondersteun ik ze spelenderwijs in de verbinding met zichzelf, elkaar en hun omgeving. Ze worden weerbaarder, socialer en groeien in hun zelfvertrouwen.
Met MooiSterk@Wendy ontmoet ik kinderen, die zichzelf beter willen leren kennen. Met liefde zet ik ze in hun kracht. Soms is daar wat meer Rots voor nodig en soms wat meer Water. Het besef dat je daarin kan en mag kiezen, afhankelijk van de situatie, is een belangrijke les én een vrijheid die
kinderen een leven lang met zich meenemen
.